Alang kang Fra Celso

Dili ko buot ang mudasmag nianang habog nga paril
wala usab ako magplano nga muyatak nianang mga sagbot
nga naa nianang tungod daplin sa balililhan nga nagpalandong
lamang haron mabuhi dinhi niining kalibutan

dili ngil-ad ang akong katuyuan ug labawng dili hingpit ako
wala ako masayod nga dinhi sa akong pagpuyong malinawon
aduna diay pipila nga naghilom pagpaminaw, lantaw sa akong
mga gibuhiang mga pulong--tulukibon ug panglantaw sa usa ka kabos

gikan usab ako dinha sa imong nahimutangan igsuon
ug pipila lang ang nakasayod nga gikan ako dinha
wala akoy tumong nga ilang mahibaw-an kana
kay wala kanay kalabutan sa akong gibuhian

apan ingnon ko ikaw nga kung nakalapas man ako pasaylua,
nga kung nahimo ko man nga bahiran ang panglantaw sa uban
pasensyia, tingale aduna ako'y angayang lantawon usab luyo sa akong
pagpakabana, tawo ako ug limitado sama kanimo dinha nga gapaminaw

ug gawas pa niana gihigugma ko ang imong nahimutangan
aduna kana'y dakong kalabutan sa ako karong nahimutangan
wala ako naglantaw sa mga sayop sa uban, kay nasayod ako
dili sila ang hingpit, misunod lang sila sa lakang sa Matuod nga Hingpit.