gusto

ning akong sayong kabuntagon
nga wala pa ang akong kagustuhon
nga mubangon ug magkuri-kuri
sa mga angayang buhaton

gusto pa nakong magpa-uraray
gusto pa ko anang iyang hapuhap
gusto pa ko anang kaniya mutapad-tapad
iunlan ang iyang bukton nga lig-on

iumod ang akong nawong diha
sa iyang mga tanghaga ug gugmang
idalit niya sa matag-alaw nga may kainit
may kapilit ug nga mudikit diha sa akong
mga panit.

adunay kumbera sa amoa ugma

mao nani ang akong katapusang baraha
bahalag maunsa iyag-yag ko nani

kay duka nako ug si inting nagsut-sot na kanako
mangatulog na kuno mi sa among kwarto nga kami lang duha

kay si dodong gikuha nasang lola niya, gidulog
sa iyang pag-inusara didto, palayo sa disgrasyang

mapatiran ni inting nga kusog sang mutambling
ug ako mag-amping tingale ug karon mapukling

ma-knock down sa sinumbagay namong duha
didto sa among dakong wanang, sa among

lawak pahungawanan sa katulugon ug
ako mupahulay na kay aduna pay dakong kombera

ugma sa amoa, taymsa imbitaron ta diay unta ka
nakalimot hinuon ko.

sige lang sa sunod basin naa pay ikaduha
ug duol ka ra, ingnon niya tika...

ang tinunuan nangka ni mama

malingaw kaayo ko
siya nga nagpakahilom
lahi ang approach

dili sama sa imong ga sige
ug wit-wit, yawit diha
sa imong banyo

nga kintahay naka-ugbok,
nakapatay ug iring,
nakalubong ug muhon

didto sa pag-utlan sa ilang
ka Manong Mario
ug ManangNenit

ug maong mikatawa si Odik
kay tua nilakaw na
si dodong nga humana

gahilom ug nasaka na
ang hagdan sa langit
sa walay saba, ug walay

langas kay mas lami
kadtong magkaon nga hilom
matagamtam ang timpala

sa laputay nga tinunuang
utang nangka ni mama.

ang presko nga hangin

hay pagka.... ambot lang
ug unsay akong ikapangan nimo

lisod usab kanang style nimo
mura kag kadtong mga libon
sa among iro nga gasige ug
sugilon nga igo na, kay butirik na

igo na, apan nilamoy lang gihapon...

animal, pak-an, ambot nalang...

tingale maayo pang magklaro ka
kaganiha kara gautong-utong
basig kalibangon naka,

apan pasaylua, dili ko nimo
mu-ilo, tigulang kana kaayo
ang imong panghaw sure ko
baho nana kaayo.

maong kung pwede
palayo kung mangutot
kalang dinhi, gusto pa kong
muhanggap anang presko
nga hangin.

kaon na, gutom na tingale

paet kining tawong nagpaka-aron
nga nakakaon kay kahambaton
dili malilong ang laway dagko
ang pagkatulon, lad-ok apil ang
tilaok,

ug ang busog nga bisan imo pang
hangyuon, nga hatagan sa dakong hamon
walay duha-duha ang pagdumili
labi na'g dili gustong mudako
ang buy-on

ug ikaw nga wala diha,
pauli pastilan ka,
tan-awa tong inyong balay
sindihi kadtong inyong suga
kay wala pasigaa ni inday.

Taympa huna-hunaa una

duha lang gyud ka klase ang tawo
ang tag-iya sa balay ug ang gapaantaw
lantaw, isa sa iyang liog sa ka uhaw
gustong mudayon
sa balay nga ang tag-iya nagpakahilom

dili ka tingale niya unuton
kay dili siya iro,
apan bantay bisa'g huwes kapa
o imperedor sa Japan
andam siya nimo paglapa
dili pagpanghulga kay wala siya ana

maong kung ako ikaw
maayong magpabilin ka nalang
diha, kupti kanang imong mga lakang
basig malimtan nimo, ug makalimot
usab siya, nga siya ang tag-iya anang
balayang imong gustong amung-amongan
yatak-yatakan bisan lapukon,
ang tiil mong naulanan.

dili ko pa-triling

dili ko anang pa-triling
agiting, bisan kinsa ang
pangutan-on, walay labot nimo
animala ka, kung lango kana

wala ko anang kitiw-kitiw
sa kumingking, tuhil-tuhil
sa dila, lupad-lupad sa kisami
ug tambling-tambling

tagai tawn nag deperensiya
ang balak nga gihimo
sa gusto mo lang mahimo
luyo sa kalagot o kapungot

kay wala nimo maangkon
ang pagkaong gusto nimong kaunon
tagam nimo,
feeling kasang gwapo

wala koy tuyong tuyokon
ang imong ilong nga dili
ako, ug ang pag-ugdaw sa imong
kauhaw, ug pagbanlas diha sa
imong mga hugaw,

ako pa nimo matulog ka
tingale kulang kalang
sa imong kama, unlan, habol
ug tanday, nga sablayanan
sa imong paa

ayaw nalang ko pangutan-a
mahal ang akong adlaw
si inting ra ang ka- afford
siya nga akong unlan, hagdanan
sa akong kalipay nga hangtod
kanus-a, ako lang ang nahibaw.

igo na ang paghukdong

dali diri halog kanako
kaganiha ko pa gilantaw
ikaw nga gahukdong
diha sa imong pantaw

daw napus-an, nawad-an
sa imong dagang
nahutdan sa imong
kusog sa imong pag sige
ug labok-labok

igo na, marika diri
gapaabot ako,
sulod sa kong kwarto
kay may ihatag ako
kanimo mahal
nga akong gimanggad.

sa matag adlaw

gihigugma ko ikaw
apan dili na kinahanglang
ikaw mahibaw

didto ako sa unahan
nagpaantaw lang ako
nagpaminaw sa imong
mga pangagho

nadungog ko kadto tanan
wala akoy gipasaylo
apan dili ko na kinahanglang
magpahibalo

usa lang ang akong ika-ingon
ang adlaw matagbuntag gihapon
musubang sa akong bintana

ug ang huni sa iyang hangin
daw tadlas sa akong kiting
bagting sa akong tingkoy
huyop sa akong dwanggang

nibati sa iyang matag sangpit...

ang kahayag nga gitaguan

ipaambit, palambua kana,
gibilin kana kanimo
sama nianang lugas sa talento
nga kinahanglan mong
ipugas, amumahon, ipakatap,

ipa-ila haron mahimong
sukaran sa ubang naa nagtago
ug wala usab nagpa-ila,
giluom ang kahayag
sa dughang nitalaw
may kahadlok nga tulisukon
sa mabiay-biayong

mga walay kasayuran
ug walay nasabtan
sa imong pagtukaw
bugno anang kaulaw
nga kawhaan nag siyam
ka tuig nimong gitago.

Ang maskarang mipahiyom

walay si bisan kinsa nga wala
mag-ilis sa ilang tagsa-tagsa ka
managlain-laing sapot-maskara
isip takuban sa usahay lubakong
dalan sa pagkamatuod nga dagway
sa tinuod nga kolor sa hawanan,
sa imong dughang pahulayan
sa mga tawong sulod-gawas
ining lawak ambitanan.

apan adunay higayon
nga ang pagpa-ambit hunungon
haron ipaambit sa kaugalingon
ang imong pagkamatinud-anon
diha nianang imong salaming hubo
ikaw nga nagsuling sa mga gihay
ug panid sa imong kinabuhing
nagusmot tungod sa pagkumot
sa pipila ka milabayng bisitang
mihalok sa dagway apan mibiya
palayo nga walay tingog-panamilit

agay~
tampok sa akong unod
samad nagdugo,
kasing-kasing napusgay,
apan sul-ob balik sa dagway,
maskarang may pahiyom bisan
ang luha sa sulod niagay.

didto sa pantiyon sa atong patayng gugma

Gisugdan na nako pagmemorya
nga wala ka sa akong kiliran
gisugdan ko na pagbatbat
ang imong katapusan dinhi

ning gamayng lawak sa
akong dughan, nga kanimo
giluna ug gilute-lute ko na
alang sa lubnganan sa atong
duha ka gugma,

hangyo ko lang sa imong pagduaw unya
pagdala ug dahon bisag dili humot
kay akong simhuton sa akong kamingaw
didto sa ibabaw sa pantiyon

kay dalhon ko usab ang kandila
iwag sa imong kangitngit
ugma damlag sa imong pagbisita
sa tunga-tunga sa atong pagluha.

Alang kang Inday Nippy

gilak-gilak nga mga pasiplat
imong gipabati sa mataghikap mo kanako
nga ania ning pobre kung panimalay,
payag sa ilalom sa kalubihan

ikaw kadtong akong higala
ug ang nahimong higala sa uban
nga wala magkinahanglan ug tugbang,
kanunayng nipaambit sa pahimyom
nga daklit daw kablit sa langit

dinhi ning kalibutan...

ang paglubad sa kalami

aduna gyuy luna ang paglubad sa tanan
miski ang kan-on, usahay ang timpla sa kalayo dili nimo
makarkulo, bisag tibuok ka pa kinabuhing naglung-ag
mahimong maatlan kang mahilaw, malata, madukot

apan mas labing daling mulubad mao ang timpla sa sabaw
nga mas laming higupon, ibahog lanlanon sa init pa
apan dili na balikan kung maabtan na sa iyang kakamig
kay walay laming ihalok ang simod sa itoy,
mas lami gyud ang init.

alang kanimo Bay Adbent

wala malitok sa akong mga dila
naulaw ako kay mas may barog kapa kanako
apan dili sa pagpanuko usa ikaw ka diyosa
sa imong pigura kaniadto
padayuna kana ug ayaw pagtago.
alang kanako, angayan ka gihapong higugmaon
sama kanila nga nahigugma
ug kanako nga nahigugma sa gugmang matuod.

ang imong bili ngari kanako

adunay kamatuoran
ang gilitok sa imong dila bay alan
kamong tanan dinhi sa kalubihan
adunay dakong bili kanako

mukaon man kamo ug bakasi
o mutulon nianang kamandag sa bitin
nga usahay ingnon tika
pipila lang ang naka-ila...

ug sa akong pagtuo,
ug ang gipamulong sa akong galamhan
mao nga ang gugma ang naghatag
sa dakong rason
nganong ikaw ug ako bililhon
sa atong tagsa-tagsa ka kaugalingon.

ug ipadayon ta kini,
ihatag sa usag-usa dinhi ning atong kalubihan
dili ta isapayan
ang atong tagsa-tagsa ka agianan

ang mas importante anaa kanato
ang GUGMA nga mihatag kanato
nga mahimong bililhon ug sa paghatag
nato ug bili sa uban lalaki kaman o babaye

o bisan pa gani anaa masubay sa tunga-tunga
nianang duha ka nilalang
bililhon ka usab gihapon,
walay kapin o kulang.

Unsay mas bilihon

Bililhon ang tanan,
bililhon ang imong kaugalingon,
bililhon ang imong gipamulong,
bililhon ang anaa sa imong huna-huna,
bililhon ang anaa sulod sa imong kasing-kasing.

Apan usahay makapanguta ka sa imong kaugalingon,
kung bililhon ka ba usab sa uban, kung angayan ka ba usab
nga respetahan, ug nga unsa ang angay nimong itahan
haron sila dili kanimo magdahan.

Usahay mapangutana mo usab kung angayan bang
iisturya ang imong nakita o kaha imo nalang taguan
kay basig masakitan lamang ang nagdahom sa iyang
gituhang angayan.

Unsa man gyud diay ang bililhon?
Ang ato bang giingong kamatuoran,
O ang gitawag ta ug gibati sa uban?

ang naa sa sulod

dako'g mata, insik
taas ug ilong, pislat
itom ug panit, puti
mubo nga tawo, taas
bunguton, hamis ug nawong

parihas lang kana sila
dili kana basihan sa gugma
ang matuod anaa diha sa sulod
gitaguan, hubuan lang
kung gikinahanglan,
apan bisan ug dili ablihan
mulutaw, mugawas gyud
bisag dili tuyuan.

kontrata

nasayod kong gusto mo usab
nga mahikalimtan mo ako
sama niadtong libro nga giabli,
gibasa ug gisalom pito na ka tuig
ang nakalabay,

hangyo ko lang unya
nga tipigan mo ako
ug kung mahimo, isulod pagbalik
diha sa imong kaban, palup-iti
balika unya kong pangayuon sa imong amo
ang kontrata sa atong panag-banag-asawa.

gusto ko anang kahilom

sa tinuuray,
kapoy na ko, gusto nakong mupahulay
galabad ang akong ulo
wala nay klaro ang gusto nakong ipahibalo
gawas nalang sa usa,
dili nalang una ko nimo magpakita

pahilumon ko unya
kanang tambol nga pwerting kusuga
alingug-ngog
gusto ko anang kahilom nga dulot
sa bukog an tunob.

ang gugmang nauga

kagabii gitawag ko ang langit
akong gipakanaog dinhi sa akong
gamayng payag sa kangitngit

ug kay langit didto ko nasuta
nga bisan sa imong mga gagmayng
sugyot, pangayo matinuod ang damgo

nikamang kini'g nikuyanap sa dapit
diin ako nagtawag sa iyang paghikap
ug tuod man nahanaw ang kangitngit

sa tubag niyang siya lang ang nasayod
kung kanus-a kini niya ipadala
pagtablaw sa akong gaugang gugma.

Ang manulunda ug ang langit

ug niabot ang manulunda
diha sa imong atubangan

dala ang kahayag nga dili hintupngan
daw sa libuan ka mga bulawan

ang mga mata niining daw katawa
sa milyonis ka mga puya

nahingangha ka ug nawad-an
sa imong libuan ka balaka

iya kang giagni pagkuyog kaniya
ug sa walay duha-duha nagpa-anod ka

ang iyang sugyot daw sa mahika
nga daw niumol kanimo sa iyang mga kamot

ug sa usa lang ka pamilok, niawat ka
sa mga pulong sa iyang mga kamot

gimugna mo usab pagbalik ang mananap
nga iyang gihuyop ug gilarag nga awit,

usa lang siya ka manulunda
unsa pa kaha kung siya ang Langit

ang Langit nga imong gipangita
dinhi sa ubos sa gitumban mong yuta

nagdumili ang langit

asa nalang kaha kita punita
kung ang langit nga atong gihangad
dili na kanato ug isalikway nata,
ug dayon ingnn ug nawngon ta:

"GUSTO KONG MAG-INUSARA
PAGPAKABUHI MO NGA INYUHA
KUNG DILI MO,NA HALA
ANTUSA, HUTDA UG KUNSUMO
KANANG INYONG MGA UNOD
UG APILA HASTA ANG INYONG
TAGSA-TAGSA KA PANINGKAMOT"

apan kapila pa kaha kita pasabton
kung ang langit lang ang atong
patingugon, tingale bisag pila pa
ka dugdog ug liti ang mupaksi

sa atong salabutan dili gihapon
kita makatugkad nianang iyang
matuod nga galamhan, nga abli
apan dili malantaw kay atua
sa ibabaw nagpa-antaw

ug nga kana wala kita'y mga alamag,
usa lang kita ka masitas nga kung
wala ang iyang pagbubo dili kita
makita sa kahayag ugma damlag

ato kanang giamot kaniya sa walay
pagduha-duha, dili kita mahimong karon
kung wala SIYA diha nga sinugdanan
ug nga walay katupusan dinhi niining
gamayng lawak nga kalibutan.

ang damgo ko ganinang kaadlawon

nakamata ako ning sayong
kabuntagon, nakamata
sa damgo nga giyayungan ko
sa mga lintang gihurot
ug suyop ang akong
bililhong dugo,
dugo nga niapil ang dugho
sa pagsupsop, pagkadoy, pagtilok
haron usab sila makalamoy
mabuhi sa ilang paglibod suroy

dili pa unta ko gustong mumata,
kay mas lami kadtong
matulog nga wala ka nay kabalaka
apan ipa-unsa pa,

humana ang drama
naupos na ang akong katulogon
nisiga na ang akong mata
sa usa, usa ka tasang kape
nga nipahubas sa akong
kapungot, kalagot sa mga
animal nga walay laing nahimo
gawas sa pagsup-sop sa walay
daog kong mga dugo,
lami kaayo nawngon, ingnon:

"HALA INYO NA KINI TANAN,
UG AYAW KO NINYO BINLI
HARON WALA NAKOY KINABUHI
UG NGA DILI NAKO MUBALIK DINHI
MUBANGON, MAGTUKAW NING
SAYONG KABUNTAGON
HARON LANG MO MAKAKAON."

ang kamatayon

sa imo unyang kamatayon
maglipay ako'g magsadya
sa katapusan nahanaw na ang
masitas nga akong gikapungtan
tungod sa tunukon niining
mga sanga ug pait niini nga dahon,

pasensya na giampo ko na
apan timan-i bisan kahasol ka
dinhi sa akong luna sa pagbati
saludo gihapon ako kanimo
nga nibarog diha sa akong pultahan
ni ang paglabay sa kagabhion
wala kana nimo igsapayan.

paglubad

gisugilon ko na tanan kanimo
miski man gani ang akong ulo nga gikuto
ug ako na usab nga gihikyad
ang akong tinai nga nipis na kaayo

dili lalim ang akong gihimo
nibalitok ako'g nituwad tuali
sa imong atubangan apan
ni gamayng lakang wala
ka gyud mangabli sa imong pultahan

asa naman diay kadtong imong balatian
ang imong panghambog nga ikaw
adunahan sa imong gugmang
kanako nga imong gitahan
dawaton ko lamang

ang tawo aduna gyuy paglubad
usahay maka-ingon ka sa kolor
sa imong sa bistida nga luto ang kaitom
makadayig ka saka iligante
ug kaanindot tan-awon,

apan mausab pa kana
sa sunod takdol nga bulan
ayaw lang unya kahinganha
kong mahimo kanang abuhon

normal lang kana, unsaon sigehan
mo man sad ug laba nusnos sa sabon
bulad sa init unya dili dayon pil-on
natural asa man paingon diha sa kapuhaw.

Ang pagmahay

gusto kong magpakahilom
nisugod na pagbangon ang adlaw
nanglayas nang katugnawon
naglugmaw na usab ang mga singot
sa akong agtang nga sinaw ug sa simod
apan wala pa gihapon koy pamahaw
ang ania kanako usa lang ka pagmahay
kanimo nga nipalayo na kanako.

sa akong pagbangun

ania nausab ang adlaw
daw sa nangluod ug bisan ning
alas siteng takna sa kabuntagon
wala pa gihapon mubangon

nagsadya ang katugnaw
ning sayong kaadlawon
ug mitikung-kong pa ako'g
dayon tabikong sa akong

unlang gapatara lang gihapon
andam ug tagana sa bisan unsang
akong buhaton kaniya walay bili
miski tuk-on ko pa siya

pastilan ang kinabuhi
usahay lami, laming ipa-uli
gimingaw ko sa akong buotang
bana nga si Inting nga sa

walay kusmod tawag lang
gihapon nako ug Angging.

ang ginisang paliya

ang kinabuhi anaa diha
apil na ang ga-usdok nga kalami

nga dili mo masuta kung wala
ang kapaet sa paliyang imo

karong gigisa sa mantika
ug lamas, nga may hipon,

karne nga baboy nga gi-adobo una
patis ug gamayng betsin

dugang ang giskrambol nga itlog
diha sa yahong nga pula.

ining kaluto ani, ubani ako
sa pamahaw ug saw-an ta kini.

Salamat sa bunga sa dakit nga mangga

nahimuot ako
sa akong pagtubo
diha sa imong
mga kamot,

ug bisan paman
sa akong pagkasukihan
pasaylu-a ako ug nga
usahay magpatuyang,

apan lantawon ko
kanang utang kanimo
imong pagtudlo
namunga na karon ug
daghan dagko

ug naa na karon
sa ilang alimpatakan
ang mga katingala,
kahibulong sa dakit

nga karon namunga
na sa mangga ug nga ingnon
ko ikaw, nahimo kanang
posible tungod kanimo

wala nimo lung-i
pag-atong hangtod
dili mamunga ang
akong mga pulong

gusto mo kanang luto
dili lata ug dili usab hilaw
sama sa dila nga militok
sa kalayo nga nialitbo

ug sa ilang paghunong,
lantaw sa atong nahimutangan
buot mubukiki, pagtuong
mga baki, nga nagpatampi

diha sa lim-aw nga napuno
sa daghang kiti-kiti
wala nila hinsayri salida lang
diay kadto ug ang tinuod

gaklase ka lang kanako
apan lahi sad ka nga maestro
gusto mo ang may realidad
gusto mo ang may reaksyon,
sa usa ka komonidad.

ug tuod man karon
nahugyaw na ang tanan
apan wala ako mahadlok
kontrolado mo ang tanan.

ang adlaw ug ang anak niya sa bulan musubang sa laing mga adlaw ug musidlak unya'g mamalak sama sa gigikanan

wala ako malimot sa giingon mo
ug dili ko kana kalimtan, bililhon kana kanako
usa kana ka sonatang nagpadayon ug tukar
ning akong dughang nagbato'g gugmang alang kanimo

nga bisan ang kapaet sa timpla sa imong
kangitngit wala ko gihapon kini ayri ni gamayng
kaluod wala nako gibati, gani salamat kanila nga gatuo
nga sila kuno nakahibalo na sa dagan sa orasan ug

nga ugmang udto mahimong musalop na ang
adlaw ug dili na magpadayon diha sa pagsidlak
pakita sa iyang dan-ag sa nagpaatbang nga bulan
nga gasalig lamang diha sa iyang kahayag,

apan kung matuod man, magtago nako
unyang gabii, isulod ko ang kahayag sa adlaw
dinhi sa akong tiyan haron ugma damlag
bisan sa iyang pagtalikod tunod sa kasadpan

ania kanako ang kahayag, gitaguan sa akong sabakan
ug mao na sad kini ang musidlak sunod ugma
ug magpabati sa iyang pamalak nga iyang nakuha,
nasunod sa iyang amahan nga nagpalayo ug nipanaw
luyo sa kalibutan sa kangitngit nga among giabtan.

Ang pianong akong gustong tun-an pag-ayo

gusto kong magtuon anang piano,
ganahan magtulpok-tulpok, lukso-lukso
anang mga gagmayng puting ngipon sa mga
di-notang paglaom nga awit sa akong kasingkasing

ug nianang itom nga tango nga matuhil nako
usahay sa akong pagkapandol, takilpo sa pagdali-daling
ang damgo makab-ot ug matuman ang awit
sa akong gugmang buot kong mahingpit.

apan dili sayon, gani ang akong magtutudlo
mipalayo na kanako, mitago, kay nahadlok
sa tulisok sa kaisog, syagit sa mga notang
akong gihikap-giawit bisan sa kadaghan sa tawo

apan nganong maulaw man ako?
wala akoy dautang gihimo, nahigugma
lang ako sa pagtugtog nianang piano sa
kinabuhi nga usahay mugitik sa kasingkasing
nga nawad-an na sa katawa ug pahiyom.

Ang akong buotang bana

nahinumdom ko gabii
sa dihang nanawag ko sa ilang Magong
haron mangutana kung naunsang pagkaunsaa
nga nawala ang gipahuptan ko nimo nga kwarta

tingale nasayod ka nga gipatipigan ko kadto
alang sa umaabot kong pagpanganak unya
na karon nang umaabot nga Hunyo
ika tulong semana matod sa sumada
sa doktor nga atong gikonsulta

wala ka gyud maminaw kanako
kanus-a ka pa man magkat-on sa imong kinabuhi
gitugyan, gisalig ko kanimo ang tanan
apan unsa man ang imong karong gidangatan
lulong kana sa hantak nga kanunay mong giatubang.

asa nalang man unya kita paingon
kung manganak ko unya ug sesaryanon
unsa pa man ang atong itahan
wala na ang kwartang atong gitago-taguan
nakadoy na sa hantakan nga buntag
ug hapon nimong nimong giatubang.

Gama sa wala diha

usahay buot kong iistorya ang mga gabiing
wala ikaw sa atua, nilakaw ug nanisko
sa Talaga, nagtigbakay, nagsugal sa ilang
Kuligong buntag ngadto sa kaadlawon,

usahay buot kong sulaton ang langit
ihulagway ang kangitngit, isugilon ang kapait
tilapan ang katam-is ug languyon ang imong
kaputli ug ka walay alamag sa kinabuhi.

usahay buot kong gam-on ang tanang dili makita,
umulon ang panganod ug i-kwentas diha sa liog
sa imong mga bukid sa Kanbantog, ug iwagan ang
gabii sa imong mga gagmayng aninipot,

usahay buot kong lutuon ang gugma,
tawgon ang Bathala, huypon ang hangin
haron lang malipay ka sulod sa akong kasingkasing
dili kana lisod usa lang kana ka tulpok-lukso
sa akong mga keyboard.

Pasaylua

buot kong lumsan ang kaugalingon
sa kaulaw, kanila nga nakita
kong mitulisok sa akong pagpakaulaw

ug kanimo nga akong bana,
hinigugma, gimanggad ug gisimba
pasaylua kining dili hingpit mong asawa.

ang bugnaw mong tinagdan

bugnaw, tin-aw daw tin-aw nga yelo
nga nidap-ig sa akong mga aping
nawala ang kinabuhi nga naglatay
sa imong kasingkasing, naughan,
nahubsan sa mga luha nga niagay
dungan sa imong pagmahay
sa ilang pagbiya kanimo

apan wala kay angay ikabalaka
ania ako bisan ang kabugnaw
antuson ko, dawaton ug andam
buhion pagbalik ang gugmang
imo nang gilubong, gipriso sulod
sa imong saradong galamhan
uban sa bugnaw mong tinagdan.

Tam-is asgad nga pagbati

laing adlaw nga laktununon
sa walay katapusang pagsugilon
sa mga bati ngil-ad nianang
tam-is-asgad nga pagbati timpla

sa nagkalain-laing kinabuhi
nga usahay ang maigo magmulo
masakitan nagtuo nga sila ang gipagan
apan walay intinsyon ang langit

pagsakit-padala sa ulan
ngadto sa yuta nga gusto untang
magbulad sa humay nga ipagaling
na unya kay nahutdan sa malung-ag.

iya mao lamang ang mabuhi ang
giuhaw nga mga tanaman
nga giampo usab sa langit
sa mga kabos didto sa bukid

nga nahutdan sa lagutmong
malung-ag, makaon nianang
adlawa hangtod unya sa panihapon
kay kutoy na ang tiyan ni lola

ug walay maduom tulod
sa tutunlan nga gauga na
ug sa tiyan nga gaagusmot
sa kagutom

kang kinsa pa maminaw
ang langit kung ang tanang pait
iyang atongan sa kadaghan
tingali wala kiniy kahumanan.

Bulawanong Gugma

Dinhi niiining sukaran sa gugma
kung masipyat dili malikayang
masukamod ug mapukling,
mabag-od ang tuhod, masamad
makabahong ang pagsalig ngadto
sa lain,

apan lantawon ta ang ugma
siya unya ang muabli nato pakita
sa laing adlaw sa gugmang
kaluha ang kasakit nga bisan mag
magping-it, kalipay ang pagtam-os
niini uban sa bulahang nilalang
nga hatagan nianang bulawanong
gugma nga Iya sa langit.

hain ang katamis sa kasakit

asa kitaa ang katam-is sa kasakit?
diha ba sa daw kabahong nga gaab-ab nga samad?

o sa nalangkat nga duha ka kasingkasing
nga lagong na lamang ang nagpunay
ug sabay-sabay haron mubiay-biay

pakita sa iyang talidhay-palagot
niining nagmagul-anon, nagbangutang
lawas nga nawad-an sa kalag

nipanaw palayo sa dapit diin
walay makakita, makatandong
sa nasamdang kagahapon

nanghinaot sa pag-alim, paghulip sa unod
nga nalangkat, didto sa ugma damlag

mahimo nalang kining ulat bisan magpabilin
apan dili na kini tantong sakit nga pamation.

ang uling sa pantaw

malisod ang paglalin
niining mga pulong
nga gusto nimong
mahulma, malakra,
diha sa kasingkasing

sa mubasa niining
panimalayang
may kagawasan
sa pagmugna
sa iyang kaugalingong
istorya

ug kana
dili na inyuha,
wala na kamo diha
inyo mao lang ang
paglantaw,
atong sa inyong
gidudahang
misingaw nga panghaw

wala ako magprito
ug bulad nganong
naalarma man kamo'g
nagdagan haron
paglantaw kung unsa
ang nagdilaab
diri sa akong pantaw,

dili kana unsa
ang ako kanang gihaling
nga uling kay gaplano
kong mangutaw
sa uga ko nang sinina.

pastilan pagkanubilira
bantayi kanang inyuha
dus-i kanang inyong
linung-ag basig hilaw-luto
unya ang resulta niana

ayaw kabalaka
wala kuydaw kini,
dili kamo maapil
ning uling
inig kaugdaw niini.

Para kaniya

" Sa tago ikaw akong halaran,
Sa hilom antuson ko ang kasakit,"
ni Napoleon Dejaros


igo na ang pagtuo nga ikaw
ang akong gibalakan, igo na ang
paghandom sa imong damgong
wala pay katumanan,

ania ako lantawa nagtungkawo
niining kawayang beranda
nga gama sa kamot sa buutan
kong bana, iya kini,

siya ang tag-iya sa mga balak
nga ginama ko'g gihalad
isip balos sa iyang gugma
ug pag-antos kanakong
iyang asawa, ayaw kana saypa.

ang dagan sa gugma, langit lang ang may kasayuran niana

" Ay, gapnud ang kasingkasing!
Pulung dili kasaligan"
(ni Marciano Penaranda)

Ang kainiton sa saad dili
sukaran sa mahimong utlanan
sa gugma, kay usahay ang
ganghaan sa adlaw nga daw gilak
sa bulawan mupauli sa kahapunong
dulom tinakpan sa gabagang
dag-om nga dili nimo matagna.

higugmaa pag-usab

ang gugma usa ka laraw
sa umaabot nga pailob sa matag
hagit sa kapakyas nga nag-alirong diha
sa nataran nga abli kanunay sa pagsabot,
naghay-ad nga sukaranan,
gapakita sa iyang matuod nga bulok
sa gugmang walay gikubli sayod ikaw niana,
ug sa matagtulok sa akong pag-antos gumikan kanimo
ug sa hagit sa paghigugma nga walay
laing gihuptan gawas sa pagtuong
higugmaon mo pag-usab
sa lain na sa'ng mga gutlo.

ang kasakit sa pagbiya

Nganong ang pagbiya may kasakit nga dili matukib,
samang gitabas ang imong kasing-kasing,
masamad kini nga walay agay sa dugong pula
nga makita sa tawong nagpalayo sa iyang biniyaan
gawas sa luhang gilaw sa kaputli
gabusay sa mga aping
sa nahabiling binilanggo sa gugmang
nagpahipi lang sa tago?

ang kahabol sa imong pasaylo

wala mo ako pasaylua, gadumot ka
diha sa imong huna-huna ug ang memorya
nga imong gihambin daw pagluib
nga imong gitak-in sa imong hawak
samag sanggot nga kanunay mong gibaid,
saghid sa bairan sa imong kasilag
sa salag nga nagmalinawn, nagmabungahon
ug ang kahabol sa imong pasaylo walay puruhan
kay dili mo buot makitang masakitan ako
ang balani nga gialip mo sa matag-adlaw.

ang akong kaibog

nahikatulog ako, nagtuong
ania ka pa gihapon sa akong kiliran
apan hilom kaayo ang imong pagbiya
wala ko himatikdi ang imong mga lakang
nahadlok ka nga ako muhilak sa akong kaguol
unya sa imong paglupad sa maong adlaw sa kamingaw
nibiya gayod ikaw palayo kanako uban sa gugmang matuod
ug wala saypa, mitulo ang gabusay nakong mga luha
sa kaibog ninyo sa salag sa inyong duha ka gugma
nga kamo lang ang nasayod.

ang galaway sa kaibog

didto sa ato unyang
panaglagyo kuhita ako
luyo sa imong mga damgo

hubuon ko didto ang akong
kaugalingong istorya
ug gakson ko ikaw, hugot
sa akong kagawasan

balikan ta unya kadtong mga
gihay sa atong gugmang
wala nato tagai ug katapusan

gugmang wala pa gani nato
masugdi, apan gibakwi, giputol,
gikuha pagbalik sa langit
nga gadumili ug mibabag

giuli sa iyang kahon
sa mga pulong, yugto
sa isturyang kita lang
ang nasayod ug mihupot
sa matuod

wala sila niana nasayod,
gidalo, gihikaw sa mga galantaw
nga mga galaway sa kaibog.

hinumdumi ako diha sa imong hinanaling kamatayon

baliki unya ako
diha sa imong hinanaling kamatayon
anaa lang ako luyo sa imong tinaguang istorya
nagpahipi, nag-atong, naglantaw sa imong
paglakaw biya kanako, miiyak man ako
apan dili kana pasabot nga nihawid ako kanimo
wala ako'y katungod huptan
ang imong mubong higayon ngari kanako
dinhi sa akong lawak sa pagkawalay pulos
adunay kay dakong kagawasan
ang ako mao lang ang pagpagikan kanimo
sa akong karon, apan isaad ko
hulaton ko ikaw sa akong ugma
ug saw-an ta pagbalik ang atong kagahapon.