Pasayluang nibiya
kanimo anak kong pinalangga
wala kalang masayod sa kapaet
nga gibati nga kamingaw
tungod sa dili ikaw ang ikadulog ko
Ingnon ta lang hakog ko
kay gipangita ang kalipay
apan nasayod kong masayran mo da unya
sa insaktong panahon ug sa ingon
bation pod nimo ang gibati ko
Maong pasaylua
hagit kini kanako
bisan sa ibabaw sa kamingaw
ang akong handuraw
anaa kaninyo kanunayng gatuaw
gisinggit sa kasing-kasing samaran
ang matuod nga ikaw.
