nitan-aw kana usab kanako
unya mitutok, nagpanlad-ok
samtang ako sa gihapon
nagduko, nagpakahilom
dinhi sa akong kaugalingon
akong giablihan
apan gitabunan ko ang bintana
sa kurtina nga pula
akong gipakita
nga ako ania na sa akong hinigugma
ug sa dili madugay
mulangyaw kami
didto sa dapit
diin amo ang tanang kahigayunan
amo ang tanang katawa
ug ang mga paggakos
sa among mga damgo
mao ang akong gipaabot
apan bisan pa,
ayaw kabalaka
pasagdahan tika
diha ka lang
balikon tika sa panahon
nga mahuman
ako sa kong tahas,
kay ikaw ang akong panimalay
ikaw ang hulagway sa akong
pag-inusara, ug sa mga higayong
buot kab-uton ang mga panganod
nga mutabil sa akong mga
bintana, ug dayon lumos
kanako sa akong wala
hinsayring mga pangagho,
ikaw gihapon ang akong lawak
nga diin ako musalom
sa akong pagpakahilom
ubos sa akong balurong
mga adlaw, hinumdumi kana
kay hinumduman ko
usab ang ikaw sa akong pag-inusara.