Nganong ang balak dili pweding sabtong literal
nganong libugon, hatagan ug laing pagsabot
nga naa may klaro.
Nganong kinhanglan man ang kibido,
ug kung padul-an kinahanglan ang teleskupyo.
Dili kita iro,
taw kita adunay lantip nga pagsabot
adunay abilidad sa pagmugna, basa, sa idelohiyang literal.
Nganong libugon man ang ulo, nganong tagaan ug sugilanon
ang simple nga pulong sama sa
katugnaw,
adlaw,
langit,
buwan,
ulan,
bulak,
punyal,
ug uban pang malang mananap.
Dili ba diay sila pweding gamiton sa ordinaryong pinulungan?
Nganong kuloran man ang simpleng kinabuhi
himuong komplekado ang dili.
Wala ko makasabot niining balak
wala ko mahigugma kaniya
kay siya ang bakukang sa huna-hunang tarong
siya ang serepenting misulod
sa utok sa tawong nagmalinawon.
Apan ako siyang gigakos karon
aduna pa bay puruhang magmalinawon
nga dili basulon ang napatik nga literal
apan nasabot nga dautan sa mga irong
walay susamang panglantaw sa tawo.
Gakibido, gitagaan ug kolor
ang simpling kabuntagon.
Wala'y koy mahimo
ila kining katungod.
Mao diay tingaling si Allan Poe,
Sylvia Plath adunay mga naglain-laing
paghulagway gikan sa kritikong mibasa
sa ilang mga balak.
Unsaon taman,
nalatid na.
Gidawat ko na ang tuga.
Kuyugi ako kinsa adunay katakos
pagbasa sa mga literal kong balak
dili ko buot ang mag-inusara.
