Ang pagdamgo

when lips and skin remember
and hands feel as though they touch again
C.P. Cavafy

nakalimtan ko na unta
ang mupukwat sa akong mga mata,
giduka ako ug
gikapoy ganiha sa kadaghan
sa akong gimemorya:
ang mga tawo nga nangagi
sa akong atubangan,
ang ilang mga bistida,
ang sapatos,
ang kolor sa ilang pitaka
hasta sad ang ilang mga hitsora
akong naapil ug memorya
silang tanan
gawas kanimo nga wala ako kaila
maong nahikurat ako
karon sa imong pagpukaw kanako
natulog naunta ako
ug gustong mahinanok sa akong katulugon
apan miabot ka'g misiging,
miyugyog sa akong kasing-kasing
nga nag hangos
tungod nawad-an na hangin,
naglagot ako ug nagutana,
"kinsa kaba wala ko maka-ila kanimo?
nganong ania ka
dili ka apil sa akong gimemorya?"
ug mitubag ka sa tingog mong kalmado,
"ako mao ang imong damgo,
nakalimot ka naba kanako?"
ug tuod man nahinumdom ako,
ikaw kadtong akong naila-ila kagabii
nga mihapuhap sa akong mga dughan
nga nakutasan
sa sobrang pagbakho
ug karon nahinumdom ako
sa imong mga kamot ug hapuhap
nga ganina misiging
ug mipukaw kanako.