Ang panaw

Asa ka pangion adto ako
ayaw ako biyai kay mukuyog ako
ayaw ako ug talikdi ikamatay ko kini
naa kanimo ang akong kinabuhi
ug ang kainit nga nagbuhi sa akong dugo
sa katugnaw sa mabugnawng pagtagad
sa akong mga higala, ug igsuon
sila nga wala na kanako muila
sila nga wala na magtagad kanako
sila nga gisalikway ko na
ug kalimtan sa akong pagbiya
uban kanimo.

Andam ako,
andam sa tanang pagtulisok
bisan pa ug isugba ako sa kalayo
ikalipay ko kini, ikaw lang ang kauban ko
maong ayaw ako biyai
iuban ako, ibutang diha sa imong tiilan
bahalag himuon mong tandayan
o kaha imong patid patiran
mukuyog ako
muuban bisan asa man ipadpad
sa imo unyang kapalaran
kay gakson ko kini
sa tibuok kong kinabuhi.