Ang tsinelas nga napugto

Kung ikaw ang akong sinilas
unya naputol, napugto tungod
sa pagkadagma unya napandol
didto niadtong batuon nga agianan
sa bungtod nga atong padulngan,
ipasalig ko kanimo, dili ko ikaw ilisan,
dili ko ikaw ilabay.

apan tang-tangon ko ikaw
sa akong mga tiil dayon
tahion sa tangse sa akong pasensya
ug sa matuod kong pagbati
haron bisan ang guba nga sinilas
nga mao ikaw
ako gihapong masul-ob pagbalik
ug magamit
kay ikaw ug ikaw lang ang muhaom
ning akong pobreng mga tiil.