Isaad ko

isaad kanimo
nga bisan itumod ako
sa pagkahiluna

ako gihapong sulaton
ang panagway nga
maambong

ako gihapong paklion
panid sa kagahapon
nga gisaw-an

ubos nianang bulan
nga nanamilit, mikawas
sa tin-aw nga lawa

nga gilanguyan
ikaw gihapon akong
himuong orasan,

akong ablihon
sa matag karon ug unya
dili saypon

adto na ako
gitawag na ko sa akong
pagkahiluna,

pagkatulog sa iyang bukton
ug bisan among saw-an
ang kalipay,

sa gihapon lakbiton
tan-awon didto sa
gamayng kahon
sa kagahapon

idto dili mahimong abuhon,
didto dili muabot kanato
ang atong katigulangon

isaad ko kana kanimo.